Ապրիլի 16
Իմ որդիներ, ահա Ես ձեզ մոտ եմ դարձյալ: Այն սրտերը, որ մեծ ցանկություն ունեն Իմ Կամքը կատարելու, այնպես են կանչում Ինձ, որ Ես տեղի եմ տալիս: Այդ ժամանակ ոչ մի արգելք չի կարող Ինձ խանգարել: Իսկ ահա երբ հրաժարվում են կատարել իմ Կամքը, նրանց սրտերը ավելի են հեռանում Ինձնից, քան հեթանոսներինը:Կարո՞ղ եք պատկերացնել ավելի մեծ հանցանք, քան Իմ Կամքը կատարելուց հրաժարվելը: Իմ Կամքը պետք է սիրով ընդունեք՝ եթե Ես պետք է կատարեմ Իմ Գործը՝ Սիրո ու Կյանքի հետ:
Միակ հրաժարումը, որ ընդունվում է Իմ կողմից, այն է, երբ Իմ պահանջով դուրս նետված Ես-ը ընդունում է անխուսափելին. հրաժարվում է երկրավոր փառքի ու հաճույքի աթոռից՝ Ինձ համար: Որովհետև միայն այդ ժամանակ է, որ մարդը կարողանում է սիրով ու հաճույքով ընդունել Իմ Կամքը ու կատարել:
Ամեն մի ճշմարիտ աշակերտության ժամանակ և ամեն մի աշակերտի ճշմարիտ հոգևոր զարգացման ժամանակ նախ սքանչացումն է գալիս, ինձ հետ ծանոթ լինելու վայելքը, հետո գալիս է երկար ու հարթ ճանապարհը՝ Դասը սովորելու և կարգ ու կանոնին վարժվելու ժամանակը, երբ ուրախությունն անցած մի բան է դառնում, այնպես որ թվում է, թե այլևս երբեք այն չի վերադառնա:
Սակայն Ինձ հետ շարունակ շփվելով, առանց բացառության՝ օրվա բոլոր պարագաների մեջ մշտապես Իմ Գործը տեսնելով, որոնք Իմ Առաջնորդությունը ապացուցող իրական փաստեր են. կան նաև անհամար իրողություններ, որոնց մեջ պատահող տեսանելի փաստերը կամ զուգադիպությունները կարող են և պետք է որ ձեզ առաջնորդեն Իմ Նախատեսածի պես: Այս ամենը հետզհետե ծնում են սքանչացումի, վստահության ու երախտագիտության զգացումեր, որոնց էլ ինքնաբերաբար հաջորդում է Ուրախությունը: Ուրախությունը երկու տեսակ է լինում. Ուրախություն, որ ծնվում է սիրուց ու սքանչացումից և ուրախություն, որ ծնվում է Գիտությունից: Եվ ընդմեջ այս երկու ուրախությունների գտնվում է կարգապահությունը, վհատությունը և պատրանքի լրիվ բացակայությունը:
Սրանց դեմ պայքարեք Իմ Զորությամբ, ավելի ճիշտ՝ կառչեք Ինձնից կուրորեն, անճար վիճակի մատնված մարդու համառությամբ և թույլ տվեք, որ Ես հաղթեմ դրանց: Ջանացեք մշտապես Իմ Կամքը կատարել, ընդունեք իմ գրած կարգապահությունը և ահա կգա երկրորդ՝ տևական ուրախությունը:
Այս ուրախության մասին էր, որ ասում էի. ձեր ուրախությունը ոչ ոք չի խլի ձեզնից: Ցավ մի ապրեք՝ առաջինը կորցնելու համար, երկրորդը ավելի մեծ մի պարգև է:
0Comments