Ֆրանսահայ հասարակական գործիչ Հիլդա Չոբոյանը, պատասխանելով Lragir.am-ի հարցին, թե ինչու Հայաստանը չի ցանկանում սեղմել Ֆրանսիայի մեկնած ձեռքը, ասել է, որ «արդեն ուշ է»: Հայաստանը չպետք է սպասի ՀԱՊԿ-ի պատասխանին և միայն դրանից հետո դիմի մյուսներին: Կարծում եմ, որ սա ուշացած քայլ է: Հայաստանի դիրքորոշման պատճառով Ֆրանսիան, Միացյալ Նահանգները եւ ընդհանուր առմամբ Արեւմուտքը նոր գործառույթներ են վերցնում: Կարծում եմ ՝ ուշացել ենք», ասել է նա:
Կոնկրետ ի՞նչ նկատի ուներ Չոբոյանը: Ի՞նչ նոր գործառույթների մասին է խոսքը: Արդյոք իսկապես ուշ է, և Հայաստանը բաց է թողել իր տարածքային ամբողջականության, իրավունքների և պահանջների հարցը միջազգային լեգիտիմ կառույցներում պաշտպանելու և ռուս-թուրքական կապանքներից ազատվելու հնարավորությունը:
Ֆրանսիայի և ԱՄՆ -ի լռությունը՝ կապված Հայաստանում տեղի ունեցած վերջին իրադարձությունների հետ՝ սահմանին տեղի ունեցող մարտեր, մարտական կորուստներ, Ալիևի ծավալապաշտական հայտարարություններ, հուշում է, որ Փարիզն ու Վաշինգտոնը հոգնել են Հայաստանից նախաձեռնություններ սպասելուց:
ԱՄՆ կոնգրեսական Ֆրենկ Փալոնն ընդգծում է, որ ԱՄՆ պետքարտուղարությունը պետք է օգտագործի հասանելի բոլոր միջոցները՝ Ադրբեջանի ագրեսիան կասեցնելու համար: «Միացյալ Նահանգները չպետք է երկու կողմերին մեղադրի տարածաշրջանում արյունահեղության և անկայունության համար», – գրել է Փալոունը:
Անդրադառնալով այս տարվա ապրիլի 24-ին ԱՄՆ նախագահ Ջո Բայդենի ուղերձին՝ մեկ այլ կոնգրեսական Ադամ Շիֆն ասել է, որ Հայոց ցեղասպանությունը պաշտոնապես ճանաչելու նախագահ Բայդենի որոշումը պատմական իրադարձություն է: «Հայտարարությունը հնչեց այն ժամանակ, երբ դեռ կան ցեղասպանությունից փրկվածներ, ովքեր կարող են վկայություն տալ», – ասել է կոնգրեսական Ադամ Շիֆը՝ ակնարկելով, որ սա պետք է լինի իրավական մեծ գործընթացի սկիզբ:
Գործընթաց չկա: Հայաստանը փորձո՞ւմ է օրինական պահանջներ ձեւակերպել, թե կառավարությունը մտադիր է «խաղաղության գործընթացը» հասցնել իր տրամաբանական ավարտին: Ո՞ւմ հետ է Հայաստանը ցանկանում խաղաղություն կնքել և հրաժարվել իր իրավունքներից:
«Կառավարության ծրագիրը մշակելիս մենք նախապայմաններ չենք առաջադրել, ընդհակառակը, մենք ամեն ինչ արել ենք, որպեսզի ձևակերպենք մեր անհրաժեշտ քայլերը բանակցությունների համար համապատասխան միջավայր ստեղծելու և ծրագրում չներառելու դրույթներ, որոնք կարտացոլեն բանակցային գործընթացը խոչընդոտելու միտումը», – ասել է Փաշինյանը:
Ծրագրի համաձայն՝ կառավարությունը մտադիր է աշխատել ԱՄՆ-ի հետ միայն ժողովրդավարության զարգացման և իրավունքների պաշտպանության ոլորտում, իսկ Ֆրանսիան ընդհանրապես առանձնացված չէ:
Մինչդեռ, Հայաստանը վերսկսել է «եռակողմ» բանակցությունները Բաքվի և Մոսկվայի հետ, չնայած պայմանները, որոնց պատճառով բանակցությունները դադարեցվել են, չեն փոխվել: Ինչպե՞ս է Փաշինյանը մտադիր բանակցություններ վարել Ֆրանսիայի և ԱՄՆ-ի հովանու ներքո, եթե Հայաստանը չի հրաժարվում ռուս-թուրքական «եռակողմ» ձևաչափից: Պատերազմից անցել է ինը ամիս, և Երևանը կարող էր նոյեմբերի 9-ի հրադադարի հայտարարությունը սպառված հայտարարել՝ Մոսկվայի ու Բաքվի կողմից խախտումների հիմքով:
Ես չեմ հասկանում, թե ինչու Հայաստանի իշխանությունները դեռ չեն դիմել միջազգային կառույցներին, ասում է Հիլդա Չոբոյանը: Ոչ ոք չի հասկանում:
0Comments