Այն բանից հետո, երբ Ղազախստանի իրավիճակում «բեկում մտցվեց», ինչպես ասել է Զասը, իսկ Ռուսաստանի և Արևմուտքի բանակցություններից հետո ԱՄՆ-ն հայտարարեց Ուկրաինա Ռուսաստանի ներխուժման նախապատրաստման մասին, Բաքուն և Անկարան սկսեցին քայլեր ձեռնարկել։ Մասնավորապես, Ալիեւը մեկնեց Կիեւ, իսկ Թուրքիայի արտգործնախարար Չավուշօղլուն՝ Չինաստան։
Ղազախստան ՀԱՊԿ զորքերի մուտքից անմիջապես հետո Բաքուն հայտարարեց այս տարի դաշինքի երկու զորավարժություններին մասնակցելու մտադրության մասին։ Բայց ՀԱՊԿ-ի նույնքան արագ դուրս գալուց հետո Ալիևն ասաց, որ եթե Հայաստանը հույս ունի, որ կարող է ինչ-որ տեղից օգնություն ստանալ, ապա նոր պատերազմի դեպքում «ոչ ոք և ոչինչ մեզ չի կարող կանգնեցնել»։
Ըստ ամենայնի, Բաքուն և Անկարան փորձում են երաշխիքներ ստանալ, որ Հարավային Կովկասում ստատուս քվոն չի փոխվի։ Բաքուն վախենում է 2020 թվականի պատերազմի արդյունքների վերանայումից, որոնք դեռևս չեն ձևակերպվել միջազգային փաստաթղթերում։ Անկարան իր հերթին վախենում է «ոսկվան շտապեց երաշխիքներ տալ՝ հայտարարելով, որ Հայաստանը պետք է համաձայնի սահմանազատմանը խորհրդային քարտեզներով, ինչպես նաև հարաբերություններ հաստատի Թուրքիայի հետ Ռուսաստանի «աջակցությամբ», այսինքն՝ կատարի ռուս-թուրքական պայմանավորվածությունները։
0Comments