ԱԺ նախկին պատգամավոր Արթուր Ղազինյանը գրում է. «Չենք խրատվում, դասեր չենք քաղում անցյալից. երկրի ներսում խնդիրները լուծելու փոխարեն ազգովի շունչներս պահած լսում ենք, թէ ՄԱԿ Անվտանգության խորհրդի նիստի ժամանակ ինչ կասեն աշխարհի մեծերը մեր դարդերի մասին: Եթե քո ընտրած իշխանությանն առանձնապես չի մտահոգում Լաչինի փակ լինելը, աշխարհին ինչի՞ պետք է մտահոգի:
Նույնիսկ ներսում բողոքելիս վախենում են իրական թիրախ ու հասցե նշել, ցիգանների պես տարբեր պետությունների ու միջազգային կազմակերպությունների դռների տակ խնդրանք-պահանջներ են ձևակերպում՝ առանց գիտակցելու (կամ գիտակցելով), որ դրանով՝ շեղելով ու լղոզելով պահանջների հասցեն, մեծ ծառայություն են մատուցում իշխանությանը:
Մի հոգևորական էլ աղոթք է հղում առ Աստված, որ մեր թշնամու սիրտը փափկեցնի ու մեզ լավ աչքով նայի, մյուս իրանագետն էր ավետում է ի լուր հայերի, որ Իրանը փակել է դեպի Նախիջևան տանող ճանապարհը, հետո պարզվեց՝ սուտ էր:
Հ. Գ. Իսկ այդ ընթացքում իրավիճակի հիմնական մեղավորներն ու պատասխանատուները հանգիստ վայելում են իրենց իշխանության բերկրաքն ու գինու բաժակը ձեռքին հետևում այս համազգային կրկեսին...»:
Աղբյուրը` Արթուր Ղազինյան
0Comments